Sexofoon

21 oktober 2014

Het is prachtig Nederlands nazomerweer. Hidde en ik zitten samen op de loungebank buiten. Diep verzonken in de kussens. Hij geniet zichtbaar van het heerlijke nazomerweer, de vlinders op de lavendelstruik en vooral van samen zijn. Alleen hij en ik. Qualitytime.

Hij staart voor zich uit en is duidelijk aan het nadenken. Opeens begint hij te praten na een lange, overdachte stilte. ‘Mama…”. “Ja lieve Hid”. “Als het zulk mooi weer is wil ik altijd graag zingen”.

Hidde zingt graag. Altijd en overal. Mooie liedjes op mooie melodietjes. Met zijn heldere kinderstem weet hij mij iedere keer weer diep te ontroeren. ‘Flauwekul liedjes ( lees: op een grote paddestoel, onder hele hoge bomen etc. ) zing ik niet hoor’. Zijn liedjeskeuze is altijd al bijzonder geweest. Blöf, Marco Borsato, Nick en Simon.. hij kent ze allemaal.

Hidde zet in. ‘ Als er nooit meer een morgen zou zijn…’ hoor ik naast me. Ik slik. Hou het maar eens droog wanneer je zesjarige zoon deze teksten de wereld in zingt. Het is een harmonieus geheel. De heldere stem van Hidde klinkend in de kraakheldere lucht. Mooi. Ik geniet ervan. Hij zingt allang niet meer uit volle borst maar neuriet het laatste couplet. Ik volg hem en samen laten we de klanken steeds harder aanzwellen totdat we gierend van de lach op de bank liggen. Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd.

Hidde vraagt hoe dat werkt in je hoofd. Hoe het eigenlijk mogelijk is dat je kunt zingen en een instrument kunt bespelen, tegelijk. Hij pakt mijn gitaar die naast hem ligt en probeert met zijn kleine handen alle snaren te laten klinken. Dan lacht hij hardop. ‘Jeetje mama, wat is dat moeilijk zeg’. Ik schiet in de lach en knik. Alles wat je voor de eerste keer doet is meestal niet zo makkelijk hoor ik mezelf zeggen. Maar wanneer je iets heel graag wilt is het niet erg om het vaker te proberen zodat het daarna makkelijker gaat.

Ik vertel hem dat ik de eerste dagen na mijn eerste gitaarles bijna geen gevoel had in mijn vingers van het vele oefenen. Hij kijkt me aan en schudt meewarig zijn hoofd. Ik zie hem denken: ‘ dan ben je echt gek’!

We praten nog wat over koetjes en kalfjes en hebben het over het muziekinstrument welke hij graag wil leren bespelen. Hij kan moeilijk kiezen want er zijn zoveel mooie instrumenten die hele mooie muziek kunnen maken. Opeens weet hij het. ‘Mama..’, wanneer ik mijn zwemdiploma heb gehaald wil ik graag op muziekles. En dan het liefst op sexofoon. Dat lijkt me zo cool.

Ik schiet in de lach. En corrigeer hem dat het geen sexofoon maar saxofoon is. ‘Ach mama, wat maakt die ene letter nou uit’ zegt Hid. Om eraan toe te voegen: ‘ het lijkt me allebei al moeilijk genoeg’!

Delen op Facebook
Delen op Pinterest

Lees ook

corrigerend-ondergoed-1

Zo word je als moeder minder onzeker over je lichaam na de geboorte van je zoon

Ben je onlangs moeder geworden? Niet alleen is dat een van de meest ingrijpende gebeurtenissen in je leven, ook kan...
ONTPLOFFINGSGEVAAR, IK ONTPLOF TEGEN MIJN KINDEREN

ONTPLOFFINGSGEVAAR

“DANIËL NIET DOEN! Kijk nou eens wat een zooi je hebt gemaakt. Kom er maar gelijk uit het is klaar...
samen in de tuin werken, groene vingers, kind tuin werken, plantjes planten, opvoeding

Groene Vingertjes

Sinds het lente is en de dagen steeds zonniger worden is dat voor ons het teken om de tuin onder...