Afgelopen weekend zaten wij met onze familie een lang weekend op een recreatiepark net buiten Kaatsheuvel. We waren met 12 personen totaal, waaronder vier kinderen in de leeftijd van 4-6 jaar en een baby. Het hoogtepunt was een bezoekje aan de Efteling op zaterdag. In de aanloop naar het weekend werd er in de familieapp gesproken over het maken van een planning. Ik lachte er om: een planning maken voor een pretpark? Is dat niet een beetje overdreven? Nou, ik kom er later op terug.
Meer leuke uitjes met kids…
Eerste keer Efteling
De Efteling is vanaf ons huis een kleine twee uur rijden. Dit was de voornaamste reden dat we hier nog niet eerder waren geweest met onze kinderen. Bovendien hebben ze nu eigenlijk pas echt een leuke leeftijd hiervoor: Xem is zes en Sofie vier. Mijn neefje Roan van bijna zeven was wel een keer eerder geweest. En reken maar dat dit indruk heeft gemaakt. Hij is gek op weetjes en heeft zich na het eerste bezoekje ondergedompeld in filmpjes over de Efteling. “Weet je dat de Indische waterlelies ook een sprookje uit het sprookjesbos is? En dat deze geschreven is door een echte koningin?”, wist hij me de dag van tevoren te vertellen. Xem had daarentegen geen idee. “Maar dit is toch de Efteling?”, riep hij vrijdagavond blij vanuit de speeltuin op het recreatiepark.
In de file
Het idee was om zaterdag ‘lekker bijtijds’ richting de Efteling te gaan. Maar met een wat groter gezelschap gaat dat allemaal net wat minder snel. En je wil ook niet gaan stressen om een half uurtje. Maar het was mooi weer en een zaterdag. Toen we rond 10.45 bijna bij de Efteling waren werd duidelijk hoeveel duizenden andere mensen ditzelfde idee hadden. We kwamen in een enorme rij auto’s te staan en uiteindelijk parkeerden we op een parkeerplek ergens ver achterin. Eenmaal binnen merkte we gelijk een stuk minder van de drukte. Het park is enorm ruim, waardoor de mensenmassa een stuk minder opvalt.
Sprookjesbos
Als eerste doken we het Sprookjesbos in. Bij Langnek bleven de kinderen met open mond staan kijken en ook Holle Bolle Gijs was gelijk een hit. Bij gebrek aan papier verscheurde ik een plattegrond in stukjes, tot groot plezier van de kids. Ook het zeemonster van Pinokkio was favoriet. “Ik wil hier de hele dag blijven!”, riep Xem. Alle sprookjes werden uitgebreid bekeken. Bij de Rode Schoentjes liep Xem met zijn spanningsboog van twee seconde bijna te vroeg weg: “Oké dit is saai”. Maar toen deze schoentjes begonnen te dansen was ook deze favoriet.
Polles Keuken
Om 12:30 hadden we gereserveerd bij het beroemde pannenkoekenrestaurant Polles Keuken. We waren net halverwege het Sprookjesbos toen we zagen dat het al bijna tijd was. Dus hup, vlug het sprookjesbos weer uit. Dit was nog een sport op zich. We hadden gehoord dat je bij dit restaurant écht moest reserveren, maar uiteindelijk bleken er nog wel wat tafeltjes vrij te zijn. Het restaurant is super leuk aangekleed. Om de zoveel tijd begint er in het midden van het restaurant een soort rad te draaien met allerlei potten, pannen en taartjes er aan vast. De muziek draait en de fluitketels fluiten. We zaten in een gezellig hoekje met zijn twaalven en de kaart gaf ruime keus. De kinderen versierde hun eigen pannenkoekje in de vorm van een hartje. Garantie voor succes natuurlijk.
Tijd voor actie
Na de lunch werd het hoog tijd voor wat actie! We besloten naar de Max & Moritz dubbele familie-achtbaan te gaan. Aan het begin werden de kinderen opgemeten en kregen ze een polsbandje om met hun lengte. Wat super handig bedacht. Ongeveer 20 minuutjes stonden we in de rij. Het fijne aan deze rij was dat er van alles te zien was. Hierdoor waren we voor ons gevoel zo aan de beurt. Elke ronde doen de achtbanen Max en Mortiz een wedstrijdje. Dit zorgt natuurlijk voor extra sensatie bij de kinderen. Wij zaten in Moritz. En we wonnen!
Het idee was om na deze achtbaan naar Joris en de Draak te gaan: een houten achtbaan waar je minimaal 1.10 voor moet zijn. Eenmaal daar bleek de achtbaan net in storing te zijn gegaan. Balen! Even een plan B bedenken. De baby in ons midden was inmiddels in slaap gevallen, waardoor we even een speeltuin opzochten. Na deze korte stop zijn we met de Stoomtrein naar de andere kant van het park gereden om daar naar de Droomvlucht te gaan. Dit was iets wat écht wouden doen.
Land van Laaf, Droomvlucht en Carnaval Festival
Omdat er voor de Stoomtrein een rij van 20 minuten stond, duurde het al met al even voor we bij de Droomvlucht aankwamen. De wachtrij was 40 minuten en de baby moest inmiddels gevoed worden, dus we besloten om eerst naar Land van Laaf te gaan. Misschien iets wat we anders over hadden geslagen, maar ook dit zag er weer enorm leuk uit allemaal. Zo tot in de puntjes verzorgd, alle details kloppen. Daarna nog even een ijsje gehaald en toen snel naar de rij van de Droomvlucht. Nog steeds een rij van 40 minuten. En het was inmiddels al 17:30.
In de rij van de Droomvlucht was helaas niet zoveel vertier, maar de kinderen deden het best heel goed. Sofie gebruikte de wachtrekken als gymrek en af en toe een snoepje tussendoor deed ook wonderen. En het was het wachten waard! Zwevend zie je elfjes, trollen en steden in een sprookjesachtige omgeving. We keken onze ogen uit! Sofie vond het wel behoorlijk spannend, vooral de stukken in het donker. “Beetje eng”, was haar conclusie. Na de Droomvlucht zijn we gelijk door gegaan naar Carnival Festival. Na vijf minuten wachten zaten we al in een wagentje. We maakten een reis over de wereld, vergezeld door Jokie & Jet. Het welbekende deuntje galmde uren later nog door mijn hoofd. De kinderen vonden deze attractie mínstens zo leuk als de Droomvlucht.
In het water gevallen
Als klap op de vuurpijl wouden we de dag afsluiten met een ritje in de wildwaterbaan Piranha. Omdat het al bijna 19:30 was, was de rij nog maar 20 minuten. Helaas ging deze attractie dicht vlak voor we aan de beurt waren: onweer! Wat een pech. Daarom maar een broodje Unox gekocht en terug naar de uitgang gelopen. Sofie haar beentjes konden écht niet meer, dus die zat in de regen bij papa op zijn nek haar broodje worst op te eten.
Voor herhaling vatbaar
De Efteling is echt een prachtig park. En ondanks dat wij misschien niet zoveel gedaan hebben als dat we wouden, was het een heerlijke dag. Dit komt vooral doordat over elk detail is nagedacht. Daardoor is ook een speeltuin of zelfs een wandelroute al een beleving op zich. Wel zou ik een volgende keer proberen om op een doordeweekse dag te gaan, bijvoorbeeld op een studiedag. Stiekem heb ik al zitten kijken naar mogelijkheden hiervoor. En wordt het toch een weekenddag? Dan zorgen we dat we er voor de opening zijn. Desnoods met een beetje stress. Misschien zelfs wel een kleine planning op zak met wat we allemaal willen doen.
