De vorige keer vertelde ik jullie dat Noud mocht gaan wennen op school. Nou, nu ik dit type is hij voor het ‘echie’ naar school! Zijn eerste dag basisschool is gekomen…
Lees ook: basisschool stress >>
Eerste dag basisschool
Poeh, de eerste wendag vond Noud fantatisch. Hij voelde zich groot, zijn zus Noortje ook. Voordat we naar school gingen hebben we even foto’s gemaakt. Ik wil zo’n moment altijd graag vast leggen. Noud is lekker ondeugend en trekt dan vaak van die heerlijke gezichten.
Op school liep Noortje nog even mee de klas in, zocht Noud zijn stoel op en probeer hem op zijn gemak te stellen.
Toen hebben Noud en ik samen naar Noortje gezwaaid, want zij moest natuurlijk ook weer optijd in haar eigen klas zijn. Er lag speelgoed op de tafels en Noud wilde graag even met de dieren spelen. Dat hebben we gedaan.
Afscheid
Toen ik wegging, heeft hij heel hard in de deuropening staan zwaaien, samen met de juf. Ik was echt verrast, wat een binkie! Ik ben met een heel fijn gevoel naar huis gegaan.
Wat heeft hij veel meegemaakt op zijn eerste schooldag
Om 14.00uur is hij uit. Als hij mij op het schoolplein ziet staan, komt hij heel hard aanrennen en geeft me een dikke knuffel. Thuis vertelt hij werkelijk alles wat er gebeurd is, tot in detail. Super leuk om te horen, Noortje zit inmiddels in groep 4, maar zij vertelt bijna nooit iets. Maar Noud weet zelfs het verhaal van een boek na te vertellen en hoe de juffrouw dingen vertelt heeft. Heerlijk om naar hem te luisteren. Één ding is wel vervelend, maar gelukkig goed opgepakt door school. Noud is nog een klein manneke en kan zijn jas niet zelf ophangen, de kapstok is te hoog. Maar ook het plassen is op deze eerste wendag even een dingetje geweest… Hij kon namelijk niet zelf op de wc komen! (Zijn geen lage kleuter wc’s) Maar vanaf nu staat er een krukje bij de wc, dus het is gelukkig gelijk opgelost.
Wendagen verliepen wel anders …
Wendag 2 en 3 zijn iets anders verlopen. Noud gaf van te voren al aan dat hij niet wilde. Had buikpijn, hij zei: “Mama, ik denk dat ik spanning in mijn buik heb, hij doet zeer.” En ook “ik wil niet dat het morgen omadag is, want de dag daarna moet ik naar school.” In de klas hield hij zich groot, maar er kwamen ook opmerkingen als: “Mama, ik wil niet naar school, ik wil bij jou zijn en wanneer kom jij mij weer ophalen.” Of hij zag de dagritmekaartjes hangen: “Mama, er zijn zoveel kaartjes vandaag.” Zijn mondhoeken gingen steeds langer hangen… De spanning en de angst was van zijn gezicht af te lezen. Op het moment dat ik weg moest gaan, omdat het tijd was… brak hij… Hij greep me vast, liet me niet meer los en de tranen stroomden over zijn wangen. Ik heb hem aan de juf gegeven en ben weggegaan…… Maar wat is het moeilijk om je kindje zo achter te laten!! Eenmaal thuis kreeg ik een appje van een papa uit Noortjes klas. Een foto van Noud bij de juf op schoot, zonder tranen. De juf had mij ook een mailtje gestuurd dat het goed ging met Noud. Maar ondanks die bevestigingen, was ik deze keren heel blij dat het 14.00 uur was en ik een dikke knuffel op het schoolplein mocht ontvangen…
4 Jaar en dan echt naar school
Vandaag is het Noud zijn 4dedag en direct de dag na zijn verjaardag. Hij heeft zich vandaag redelijk gehouden. Toen hij wakker werd en mij riep vertelde hij weer dat hij een zere buik had.
Maar vanmorgen hebben we even foto’s gemaakt (tja ook dit moment wilde ik vast leggen) en hij liep zingend naar school. In de klas hebben we even gespeeld en toen ik weg moest hebben ik heel veel dikke knuffels en kusjes gekregen. Daarna is hij in de deuropening gaan zwaaien…. Zijn tranen slikte hij deze keer weg.
Ik ga zometeen taart maken voor zijn feest. Maar ik ben heel erg benieuwd hoe hij deze keer uit school komt!
Lees ook: vanaf welke leeftijd geef je een verjaardagsfeestje >>
