Ik heb een lievelingsjuf… En toevallig is het de juf van mijn kleine blonde Viking.
Echt, alle juffen zouden zoals deze juf moeten zijn. Haar blik als de kinderen ’s morgens aan komen rennen op het schoolplein, of als ze haar vertellen wat ze in het weekend hebben gedaan. Niks is teveel voor haar. En terwijl ik na een halve dag met twee kinderen soms al moe ben, draait zij haar hand niet om voor een dag met 22 (!!) kinderen. Het gezag wat zij heeft is ongelooflijk. Wat ik met mijn mond, handen en lichaam doe om mijn twee kinderen tot bedaren te brengen, doet zij met enkel haar ogen.
Sverre is ook dol op haar. Hij denkt dat ze op school woont. En dat haar bed achterin de gymzaal staat. Laatst kwamen we haar tegen met haar man en hondje en ik zag dat kleine koppie nadenken. “Juffen hebben toch geen man, mama?” Ik heb hem uitgelegd dat juffen na schooltijd ook gewoon naar huis gaan en getrouwd kunnen zijn. Dat ging er moeilijk in bij hem.
Lievelingsjuf
Vorige maand hadden we 10-minuten gesprekjes. Juf had niets dan lof over ons manneke. Hij doet het prima in de kleuterklas, heeft veel vriendjes en komt goed mee. Emotionele trut die ik ben, ik schoot gewoon vol. Zat ik daar op een piepklein stoeltje met mijn knieën in mijn nek met knalrode ogen en een snotterneus. Zelfs mijn man keek me vreemd aan. Juf zal wel denken…
En nu maakt mijn hart een klein sprongetje als ik zie hoe mijn zoon naar zijn juf rent na de meivakantie. Hij heeft haar zoveel te vertellen. Zijn gezicht glanst en hij lacht van oor tot oor. Ik kijk naar haar, zij weet hoe geweldig mijn kind is, zij kent hem van binnen en buiten, zij brengt uren per week met hem door. En ik… ik ben een beetje jaloers op die geweldige juf, een beetje maar.
Zoek je nog een gave schooltas? We hebben onze favo schooltassen voor je verzameld >>>
