Mijn zoon is nu een echte man!

29 april 2018

Maandagochtend. De wekker gaat, Xavi moet z’n bed uit… Dit is een dagelijks terugkerend probleem, want als Xavi iets niet wil is het z’n bed uit. Sinds zijn juf ziek is en er een vervanger voor de klas staat is dit een nog groter probleem dan voorheen. Want ineens is school heel stom en de juf nog stommer… Hij voelt totaal geen klik met deze juf. Voelt zich niet gehoord en kan niet wachten tot zijn eigen vertrouwde juf weer voor de groep staat. Zijn invaljuf is dan ook wel het tegenovergestelde van onze geliefde juf Lonneke. Maar het is zoals het is!

Na een keer of 8 te hebben geroepen in alle toonsoorten en een “nee mama nee” als antwoord vertel ik hem op een semi boze toon dat hij als de sodemieter naar beneden moet komen. Als ik hem zijn bed uit hoor stommelen en naar beneden hoor komen (overigens zou een kudde olifanten jaloers zijn op het geluid wat hij alleen produceert) moet ik stiekem glimlachen.

Hij is eruit, geïrriteerd en chagrijnig hangt hij op de bank. Niks is goed, ik ben stom, alles is stom, nog stommmer en stomst! Maar we komen, als een wonder, op tijd op school!

‘S middags komt hij niet zo blij uit school, hij hoest wat en voelt zich niet lekker. Dat wordt op tijd naar bed en morgen gezond weer op! De hele avond hoor ik hem hoesten en hij komt een paar keer zijn bed uit, omdat hij niet lekker is.

Is dit wat ik denk? De ‘mannengriep’?

Dinsdagochtend wil hij er dan ook helemaal niet uit en hoest z’n eigen suf. Ik app m’n ex of hij voor Xavi kan zorgen vandaag, aangezien ik genoeg werk op mijn bureau op kantoor heb liggen. Gelukkig kan dit en gooi ik Xavi bij hem af.

Als hij in de avond wordt thuisgebracht voelt hij zich een stuk beter. Als ik zeg dat het dus allemaal best meeviel en hij dus eigenlijk gewoon flink verkouden was, krijg ik als antwoord “mam, verkouden is echt ziek”.

Ik kan jullie dan ook vol trots vertellen dat mijn Xavi echt een man aan het worden is en zojuist zijn eerste echte mannengriep heeft gehad en overleefd!