21 januari 2005 – 03.45 uur – het circus gaat beginnen! Mijn vliezen zijn gebroken en omdat mijn eerste bevalling redelijk rap ging, nemen we geen halve maatregelen. Zodra oma er is om de oudste op te vangen dient de eerste wee zich aan. Ik bel het ziekenhuis om te zeggen dat we eraan komen. En dat blijkt geen onverstandige actie, want 1 ½ uur na het breken van de vliezen ligt hij op mijn buik, onze tweede zoon is geboren en we noemen hem Finn. Congenitale hypothyreoïdie
Geboorte van mijn zoon
Een heel zoet baby’tje, met een bolle toet. Echt Hollands welvaren. Hij vraagt nauwelijks om aandacht. Ziet na een paar dagen wel een beetje geel en kan zijn temperatuur niet goed houden, maar dat had onze oudste ook dus denken we dat het de genen zijn. Dat zal wel bij onze kindjes horen.
Kraamweek
Heerlijk weer zo’n klein mensje en heerlijk weer zo’n kraamweek. Echt genieten; lieve mensen op bezoek, leuke post, en met volle teugen genieten van het nieuwe kleine wondertje in huis. Alleen even die hielprik tussendoor, maar ja dat hoort erbij. Finn doet het fantastisch! De huisarts belde nog om te vragen hoe het ging en om door te geven dat het qua planning niet ging lukken om een bezoekje te brengen. Geen probleem, we hebben de kraamhulp en de verloskundige komt ook nog af en toe langs voor controle. Prima zo.
In één klap: Weg roze wolk
De laatste kraamdag breekt aan en de huisarts belt nog een keer. Ik dacht nog: “dat is attent zeg, toch nog even checken hoe het gaat met ons”, maar het bleef wel erg lang stil aan de andere kant van de lijn. “Uhm, ja, uhm … ik heb dit nog nooit mee gemaakt, maar uhm, naar aanleiding van de hielprik blijkt dat er iets niet goed is met Finn”. Eén telefoontje. Eén zin. *poef* weg roze wolk.
Direct naar het ziekenhuis
Of we direct naar de eerste hulp van het ziekenhuis willen gaan met Finn. We zijn al aangemeld en de kinderarts staat klaar. Het is zijn schildklier, de waardes waren dusdanig dat er verder onderzoek nodig is. Worst case scenario gaat door mijn hoofd, daarbij komt natuurlijk dat ik stijf stond van de hormonen, ik ga helemaal stuk. De hele rit naar het ziekenhuis zit ik te huilen. De nuchterheid van mijn man is weer andere uiterste. Hij is het type van “eerst zien en horen en dan kijken of je je nog ergens druk om moet maken”. Zit natuurlijk wel wat in, maar ik vind dat enige paniek best mag in deze situatie.
Een kwartier later komen we aan en kunnen we gelijk doorlopen bij de spoedeisende hulp, een soort VIP entree maar dan één waar je echt niet op zit te wachten. Hier wil ik niet zijn met mijn pasgeboren baby, ik houd hem zo dicht mogelijk tegen me aan. Wil hem met alles wat ik heb beschermen, maar de dokters moeten er toch bij. Allerlei onderzoeken worden gedaan en we krijgen direct een doorverwijzing naar het AMC.
Congenitale hypothyreoïdie
Het oordeel: Finn heeft Congenitale hypothyreoïdie, ofwel CHT: een aangeboren schildklierafwijking. Hij zal sowieso aan de medicatie moeten, dezelfde dag nog. Een aantal dagen later zitten we in het AMC en daar blijkt dat hij helemaal geen schildklier heeft. De meest extreme vorm van CHT, maar wel de best behandelbare. Je schakelt over op een “survival” stand. Je laat je informeren en leest er veel over. En al gauw relativeer je, want het kan altijd nog erger. Finn zal zijn leven lang medicijnen moeten slikken, maar kan er wel 100 mee worden.
Hij doet het geweldig
21 januari 2013 – vandaag is het feest: Finn is jarig!! 8 jaar later en Finn doet het geweldig. Sinds kort is hij erg bezig met de vraag waarom hij wel pilletjes moet en alle andere kinderen niet. Op zo’n leeftijd wil je niet ‘anders’ zijn dan anderen. Daarbij komt dat hij ook astma heeft, dus eigenlijk dubbel pech. Gelukkig is ook daar goed mee te leven, maar het liefst neemt hij helemaal geen “puf”.
Lieve Finn
Lieve lieve Finn – als afsluiter een berichtje aan de jarige job: je bent gewoon zo ontzettend bijzonder! Je doet het fantastisch! Je bent een bikkel als je weer geprikt moet worden. De eerste weken van je leven stonden vooral in het teken van het ziekenhuis, maar de wereld lacht je toe lieverd. We zijn er allemaal sterker van geworden. Je bent ons rekenwonder. Je knuffels en kroelaanvallen zijn de lekkerste van de wereld en je gulle schaterlach laat de grootste chagrijn nog in zijn broek plassen van het lachen. Op naar de volgende 92 jaar, ook al zijn daar wat “pillen en pufjes” voor nodig. Fijne 8e verjaardag Finn!!
Julia
*Congenitale hypothyreoïdie – komt bij 1 op de ruim 3000 kinderen voor in Nederland
De schildklier regelt de spijsvertering en is van levensbelang. Bij een langdurig tekort aan schildklierhormoon bij baby’s kunnen ernstige geestelijke -en lichamelijke afwijkingen optreden.
Meer informatie over CHT: www.stichting-schild.nl
