“Er kan er maar één bovenop de apenrots zitten”, zegt mijn man altijd. Hier thuis, zit Thiemo vaak helemaal op de top. Zijn zusje strijdt om die plek naar boven, maar haar broer laat dat vaker niet dan wel gebeuren. Echt pubergedrag als je het mij vraagt…
Pubergedrag
Hij laat over het algemeen typisch jongensgedrag zien. Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen, maar de kenmerken van een jongen passen heel goed bij onze oudste. Thiemo is van jongs af aan niet bang om zijn stem te laten horen, hij mag graag zijn mening verkondigen en die mening dan ook gelijk laten gelden.
Ik herinner me nog heel goed zijn eerste kinderfeestje toen hij 5 jaar werd. Met zes jongens een kookfeestje, hoe moeilijk kon dat zijn?
Eerst allemaal zelf een schortje versieren met stiften, maar al heel snel hoorde ik; klaar!! zodra ze hun naam totaal fantasieloos erop hadden gezet met zwarte letters…. Ok, dat ging wel heel snel, daarna deeg maken voor de koekjes, wacht laat maar dat doe ik zelf wel, ik hoef geen ei masker in mijn haar en bloem tussen de planten.
Terwijl de koekjes eindelijk in de oven zaten en ik bedacht had om buiten ‘Oudhollandse’ spelletjes te gaan spelen, kon ik nog net voorkomen dat de spijkers van het spijkerpoepen ergens anders in werden geslagen. De koek voor het koekhappen was al lang verdwenen voordat het überhaupt aan het touwtje hing. En de staart van de ezel ‘prikte’ vrolijk in de schutting.
Kortom de jongens waren druk, uitgelaten en de spanningsboog was heel erg kort.
Op dat moment kwam mijn man thuis. Hij keek naar de rondrennende en gillende jongens, zette de tuinsproeier aan en binnen de kortste keren renden alle jongens in hun onderbroek door de waterstraal. Tja, mannen voelen dan duidelijk beter aan wat jongens op dat moment nodig hebben.
Puber of Pubertje
Onlangs is Thiemo 13 jaar geworden en noemen we hem gekscherend puber of pubertje. De ene keer mag dat gewoon, de andere keer is het een ‘achterlijke’ benaming en moeten we eens ‘normaal’ doen. Net toen ik dacht te weten hoe jongens een beetje in elkaar steken, begint er een nieuwe fase. Met zijn pubergedrag is het typische jongensgedrag niet verdwenen, het gedrag wordt eerder versterkt. Het impulsieve reageren, de grenzen opzoeken en vooral zijn mening verkondigen over wat ‘vet’ en ‘skeer’ (straattaal voor armoedig, heb ik ook op moeten zoeken) is.
Gelukkig komt hij nog vaak genoeg van ‘de top’ af voor een knuffel en een kus. En als hij nietsvermoedend op zijn kamer met zijn vliegtuigjes speelt en ik hem door een kier van de deur tegen zichzelf hoor praten, verschijnt er een lach op mijn gezicht.
Hij is nog lang geen volleerd puber, wel een echte jongen, die gewoon niet wil dat zijn ouders alles zien… 😉
TIP: het boek Puberbrein binnenstebuiten is een aanrader!
Lees hier alle blogs van Patricia >>