Weg kleine jongen. En welkom tiener. Ik merk dat ik daar op een of andere manier nog helemaal niet op voorbereid ben. Voor mijn gevoel lag hij gisteren nog in armen. Moesten we hem inbakeren om hem in slaap te krijgen. Nu moet ik ‘s morgens aan hem rammelen om hem uit bed te krijgen.
Tiener gedrag
Zit ik nog standaard met de drie rrr(en) in mijn hoofd die de babytijd met zich mee bracht, want daar had hij zoveel baat bij. En nu is hij 9,5. Boeit die rust en regelmaat eigenlijk helemaal niet meer. Want dat regelt hij zelf wel. Maar dat lieve schattige jongetje begint opeens te veranderen in een opstandige puber. En ik Google me suf op tiener, tiener gedrag en pubers, want ik vraag me af of dit wel al kan zo vroeg. Bedoel 9,5! Dit kan toch niet! Nu al!?
Boekentip:
Grote mond
Hij moet toch zeker tot zijn 16e lief en schattig blijven! Dacht ik dan.
Regelmatig krijgen we nu een tegen woord, een ‘grote’ mond. Gooit hij met de deur als hij het niet met ons eens is. Sta ik in de drogist te zoeken naar zijn eerste deodorant. Want ja ook dat hoort er blijkbaar bij. Gaat hij alleen met papa op visvakantie en begint hij zelf lijnen te knopen e.d. (Oh maar veters strikken blijft een dingetje ;))…
Maar ondanks dat ik totaal nog niet klaar ben voor al die puberstreken en gedragingen zal ik er toch aan moeten geloven. Dus denk dat het vooral tijd is om heel veel tips te vragen en te krijgen, mij in te lezen en vooral om het maar te laten gebeuren! Tegenhouden kunnen we het niet.
Maar ja al die clichés die ze je vertellen als je net moeder wordt, die zijn allemaal waar. Geniet! Want ze zijn zo groot!