Vakantie

5 juli 2011

Vroeger – voordat de kinderen er waren – was vakantie vooral heel erg relaxed. Lekker eten, eind van de middag borrelen op het terras en vooral heel veel luieren. Op het strand huurden we altijd een bedje met parasol zodat we niet hoefden te vrezen voor zanderige handdoeken. We verslonden de boeken die we hadden meegenomen. Mijn koffer zat vol met leuke topjes en jurkjes, zoveel dat ik ze niet eens allemaal kon dragen tijdens de vakantie ook al zou ik me twee keer per dag omkleden.

Hoe anders is het nu, op vakantie met twee peuters. Het begint al met inpakken. Ik begin met het op bed leggen van de kleren die ik voor mezelf had willen meenemen. Vervolgens komen daar de kleren van de jongens bij en alle ‘praktische zaken’ zoals luiers, zwemluiers, handdoeken, zwembandjes, schepjes en emmertjes, speelgoed (veel auto’s!) en boeken (met name voor de jongens maar voor mezelf heb ik toch ook heel optimistisch twee boeken klaargelegd). Toen ik al die spullen zo zag liggen wist ik het al: ik zou moeten inleveren. Drastische maatregelen moeten worden genomen, want dit kan echt niet allemaal mee. Dus haal ik met een knoop in mijn maag de helft van mijn kleren weg.

Het is helaas nog teveel. . . Dan maar een paar keer hetzelfde topje aan en ach, die hoge pumps zijn vast ook niet nodig, aangezien we ’s avonds toch vanaf een uurtje of 8 aan het huis gekluisterd zitten omdat de jongens dan slapen. Uiteindelijk lukt het, met een extra koffer en een extra tas handbagage om alles ingepakt te krijgen.

Eenmaal op vakantie is zo’n beetje de enige keuze die we iedere dag moeten maken: gaan we naar het strand of het zwembad? Meer smaken zijn er niet. De een wil dit en de ander dat en het eindigt steevast in tranen bij een van de jongens. Daarom maar iedere dag hetzelfde ritueel, ’s ochtends zandkastelen bouwen op het strand en ’s middags naar het zwembad.

Al helemaal bezweet van de hete zon en plakkend van de zonnebrand komen we ’s ochtends aan op het strand. Stoelen huren? Het komt niet eens in ons op. Boek lezen? Ik heb alleen schepjes en emmertjes bij me. We gaan hard aan het werk. Er worden gaten en geulen gegraven en de jongens lopen geconcentreerd, met de tong uit hun mond, heen en weer met emmertjes water. Als een geolied familiebedrijf maken we de mooiste zandkastelen met grachten eromheen. Even uitrusten of van de zon genieten is er niet bij, want dan roept een van de jongens ons weer tot de orde : “graven mam, ik kom zo met meer water!!” “Pap, schiet op, hij stort in!”.  Helemaal moe komen we tussen de middag in het huisje en eten snel een boterham. De jongens gaan naar bed, en wij hebben eindelijk even tijd voor onszelf.

’s Middags staat het zwembad op het programma. Ook hier geen fijne ligstoel voor ons, afgezien van de stoel waar we de handdoeken op ploffen. We lopen direct door naar het peuter zwembad. Daar is het opletten geblazen aangezien de oudste helemaal de smaak te pakken heeft en liever in het diepe wil waar ook de grote jongens zwemmen. Dat kleine badje is voor baby’s, volgens hem. De jongste installeert zich aan de rand van het zwembad van waaruit hij continue al zijn schepjes, emmertjes en bakjes in het water gooit en de grootste pret heeft als papa of mama het zwembad in moet om ze te halen. Zelf probeert hij het al niet meer, aangezien hij een paar keer voorover in het zwembad is gevallen toen hij probeerde vanaf de rand zijn schepje uit het water te vissen. Jammer voor ons dat hij niet genoeg geschrokken is dat hij lekker blijft zitten. Hij gaat dan wel niet het zwembad in, maar vindt rondjes rennen over de rand van het zwembad, waarbij hij telkens bijna wegglijdt en het zwembad in valt, heel erg leuk. Gestrest ren ik achter hem aan, bang dat hij mis stapt en het water in valt.

Ik zie andere kindjes rustig spelen in het peuter badje met ouders die vanaf hun ligbedje vertederd toekijken. Wij zijn druk en verhit, moeten de hele tijd de jongens uit het water vissen en kunnen geen moment de aandacht laten verslappen.

Ik moet toegeven, het plezier van de jongens is af te lezen op hun gezichten. Hun ogen stralen van plezier. En daar geniet ik van. De vakantie met peuters is heel anders en zeer vermoeiend, maar ook echt heerlijk en ik had het voor geen goud willen missen!

Veel liefs,

Laura

Mama van Daan (3 jaar) en Joost (2 jaar)

Delen op Facebook
Delen op Pinterest

Lees ook

image-1-2

VROOMMMM wij gaan naar de Monster Jam!

In Mei is het weer zo ver… De Monster Jam is terug en het word nog gaver dan de vorige...
etl-san-antonio

Win 4 kaartjes voor de MONSTER JAM 2024!

Ja je leest het goed, wij geven nog eens 4 kaartjes weg! Kun je gezellig met je vader, moeder, opa,...
image-2

De enige echte Marvel Monster Jam Trucks maken hun opwachting tijdens Monster Jam® 2024!

Monster Jam® keert, na twee eerdere uitverkochte events, ook in 2024 terug naar Nederland. ’s Werelds grootste, onverwachte en onvergetelijke...