Zien wij Corona alleen als een medische en economisch probleem? Ik niet, het is zoveel meer. Ik ben zo bang dat Corona niet alleen ons sociale leven lam legt, maar ook mijn zoons toekomst verkloot.
Lees ook: verplicht thuis, wat doen jullie? >>
Corona en de toekomst van mijn kind
Joris is na de zomervakantie in een mavo/havo klas begonnen. En het bleek helaas al snel dat zijn wiskunde erg zwak is. Zijn andere cijfers zijn goed, op gymnastiek na, maar wiskunde is echt dramatisch. En door dit vak zijn wij gevraagd bij zijn eerste rapport om hem in te schrijven bij een vmbo kader school.
Dit hele gebeuren vind ik als ouder zeer frustrerend. Ik begrijp de regels, ik begrijp dat wiskunde een verplicht vak is en dat het bij zijn kernvakken hoort, maar op al zijn andere vakken scoorde hij goed en vaak zelfs hoog. Dus ik zie hem geen vmbo leergang doen.
Puber
Joris is duidelijk een denker en geen doener. Ik wordt vaak knettergek van zijn lakse houding ten opzichte van vrijwel alles behalve gamen. Hij is echt liever lui dan moe, echt zo lui, diepe zucht.
Ik heb met hem gepraat, ruzie gemaakt, andere regels opgelegd, proberen te helpen met zijn huiswerk, adviezen gegeven, ook andere mensen hebben hem geprobeerd aan te sporen, maar niets hielp. Tuurlijk weet ik dat je voor mavo/havo niveau niet alleen goede cijfers nodig hebt. Je hebt als leerling ook een actieve houding nodig. Maar het feit ligt er, Joris is een slim ventje. Hij leest zijn leerstof 1x door, en het zit in zijn koppie. Hij heeft een sterke eigen mening over hoe wij omgaan met het milieu, en hij weet die mening juist te formuleren. En hij praat elke volwassene bij bepaalde onderwerpen zo onder tafel. Ik zie hem later zo de politiek in gaan. Maar hij bleef laks en lui, ik vraag mij zo vaak af van wie hij dat heeft, of mag ik dit toch echt zien als puber gedrag?
Lees ook: na regen komt zonneschijn >>
Als moeder weet ik gewoon dat hij niet thuis hoort op een vmbo school. En ook anderen denken er zo over, zelfs een flink aantal leraren van hem. Dus hebben wij hem ingeschreven voor 5 uur huiswerkbegeleiding per week en 1 uur wiskunde bijles per week. Pittig om dit naast je schooluren te doen, maar hij deed het.
Hij kreeg van mij een to do lijst met huishoudelijke taken die hij per dag moet doen. Hij ging na overleg met een aantal leraren naar daltonuren voor extra uitleg. En je zag langzaam verbetering. Zijn werkhouding verbeterde, hij hielp mee met afwassen en andere taken. Niet dat hij die taken zonder commentaar deed, maar hij deed het. En zijn cijfers gingen omhoog, wiskunde is helaas nog geen voldoende, maar er zat wel een stijgende lijn in. Hij begon zelfs in te zien dat je moet werken, wil je iets bereiken in je leven en wil je op deze school blijven, welke hij overigens echt leuk vindt.
10x TIPS: thuis spelen en leren >>
En toen kwam corona
Scholen sluiten, bijles is tijdelijk gestopt en huiswerkbegeleiding ook, en ik zie het al gebeuren, hij valt weer in zijn oude gewoontes.
Hij raffelt zijn huiswerk taken af, weigert boeken te lezen om zijn Nederlands bij te houden, weigert vooruit te werken, onderneemt nergens actie in en drijft mij tot waanzin. Het helpt natuurlijk ook niet dat wij allemaal thuis moeten werken en op elkaars lip zitten. Er hebben zich al menige verhitte discussies plaats gevonden bij mij thuis. Uiteindelijk heb ik wederom een nieuwe regel opgelegd, geen gamen/ipad tussen 10:00-15:00.
Wat hij dan doet wanneer zijn huiswerk af is? Op bed liggen, naar het plafond staren, en zeuren dat hij zich verveelt, want er is niets te doen. AARRRGGGHHHH!!!!
Ik ben zo bang dat Corona de toekomst van mijn kind verkloot!
Ik ben zo bang dat Corona niet alleen ons sociale leven lam legt, maar ook mijn zoons toekomst verkloot.
Diep van binnen weet ik gewoon dat als hij zo door gaat, hij naar het vmbo moet. En ik ken Joris, hij zal het daar zo niet naar zijn zin hebben. Dat betekent dat ik hem dan weer elke dag, net als op de lagere school, moet dwingen om naar school te gaan. Elke dag weer moeten lullen als brugman om hem zijn huiswerk te laten doen en dan nog zal hij er de kantjes vanaf lopen. Tegen de tijd dat hij dan niet meer leerplichtig is, zal hij direct stoppen met school, en een baantje gaan zoeken waar hij niet vrolijk van wordt, omdat er veel meer in hem zit. En als we dan geluk hebben, zal hij rond zijn 25e ineens het licht gaan zien en alsnog willen gaan studeren.
Maar ik wil dit voorkomen, het is niet nodig voor hem om dit pad te bewandelen. Maar hij luistert niet, hij wil mijn angst voor zijn toekomst niet in zien. Pubers met autisme lopen al een hoger risico om op een te laag niveau hun opleiding te doen, en omdat er voor hun dan geen uitdaging meer in zit, stoppen ze er net zo lief helemaal mee. Wat moet ik nu? Ik weet het echt niet meer.
Vriendinnen zeggen dat ik het hem zelf moet laten uit zoeken. Hij komt er wel zeggen ze. Maar ik heb mijn zusje al als voorbeeld, zij is borderline patiënt. Zij krijgt al ruim 25 jaar een uitkering, zij heeft geen enkele opleiding af gerond, zij weigert medicijnen te slikken, want dat verdoofd haar te zeer en het is serieus een slimme meid. Er zit een veel beter koppie op dan bij mij. Maar ook zij is liever lui dan moe, de wereld begrijpt haar niet en altijd ligt de schuld bij een ander.
Corona: een groot probleem voor de wereld
Het Coronavirus wordt een veel groter probleem voor de wereld dan alleen op het gebied van gezondheid en economie. Ik vrees dat niet alleen Joris maar heel wat meer kinderen/jongeren hier flink last van gaan krijgen voor wat hun toekomst betreft.
Laten we hopen dat de regering en de scholen hier samen een passende oplossing voor vinden. Niet voor de kinderen die zichzelf altijd wel weten te redden, maar meer voor de kinderen met een rugzak. Hoe groot of klein die rugzak ook mag zijn.
Ik ben bang voor Corona, jij ook?
