Elke leeftijd of momenten in het leven geeft mijlpalen. Bij kinderen vallen deze mijlpalen snel op. Logisch ook want als ouders geven we er aandacht aan en praten er over. Het eerste lachje, de eerste keer omdraaien van je baby of de eerste tandjes, we zijn er enthousiast over en vertellen het door. Nu onze oudste vier jaar is heb ik het idee dat de mijlpalen zich opstapelen en blijf ik opa en oma op de hoogte brengen van wat hij nu weer voor het ‘eerst’ heeft gedaan.
Mijlpalen
De dag na Lars zijn vierde verjaardag, begon met zijn eerste schooldag. De eerste mijlpaal als vier jarige. Dit was in December vorig jaar en Lars was hier echt aan toe. Al maanden vroeg hij wanneer het zover was en hij wilde dolgraag van alles leren. Al in de eerste week op school ging Lars spelen bij een klasgenootje. Voor ons, zijn ouders, was dit een hele mijlpaal. Lars was bij de gastouder en op de peuterspeelzaal nooit zo van de vriendjes geweest, hij speelde liever alleen. Nu dan al in de eerste week een speel- afspraak, wat vonden wij dit leuk voor hem.
Zwemles
Na de eerste schooldagen kwam al snel de eerste zwemlessen – weer een mijlpaal -. De wachtlijsten bleken mee te vallen en Lars mocht naar het zwembad komen. Spannend vond hij dit. Lars is absoluut dol op water, maar zonder bandjes was de eerste keren toch even slikken voor hem ( en mij ook hoor). Maar genieten dat hij doet, tijdens de zwemlessen
Feestjes
En dan vandaag heeft Lars zijn eerste verjaardagsfeestje van een vriendje uit de klas. Zo wie zo al een spannend moment voor kind en ouder. Vanmorgen heb ik hem uitgelegd dat hij met dat vriendje mee naar huis gaat, daar zijn cadeau uit de tas mag pakken en vooral goed moest luisteren naar de moeder van het vriendje. Vroeg Lars de eerste keer dat hij ging spelen, nog of ik even mee wilde lopen. Nu was het helemaal geen probleem dat ik om half een niet bij school zal staan en hij met zijn vriendje mee gaat..
Nou is het ook extra spannend voor mij omdat Lars geboren is met een darmziekte. Na een operatie toen hij acht weken oud was, heeft hij moeite zijn ontlasting op te houden. We hebben de hoop dat het steeds beter zal gaan, maar een jochie van vier weet nog niet precies dat ‘wanneer hij aandrang voelt om naar de wc te gaan, hij dan ook meteen moet gaan’. Vanmorgen ben ik nog even bij hem op school geweest om zijn onderbroek even te ‘checken’. En nu is het afwachten tot hij ( waarschijnlijk vol verhalen) terug komt. Ik heb reserve kleding mee gegeven, maar heb toch de angst dat het mis zal gaan en dat zou ik voor hem zo ontzettend vervelend vinden.
Fantastische dag
Hij is thuis en heeft het helemaal fantastisch gehad. Geen ongelukjes in zijn broek, zijn vriendje vond het cadeau mooi en hij heeft een hele leuke middag gehad. En ik? Ik slaap vannacht weer goed en wacht weer op de volgende mijlpalen die gaan komen.
Lodi
Mama van Lars (4) en Arco (2)
