Groot verdriet, klein manneke. Elke dag als ik je naar school breng…. Buikpijn. Kriebels… Tranen. Lieverd, iedereen gaat leren dat elk kindje mag zijn wie hij is. Ook jij! En de kindjes die stout doen, moeten volgens jou, luisteren naar mama. En leren dat het niet mag. gepest op school
I love you kleine bengel
Ze kiezen letterlijk de kleinste. Maar je bent dapper.
Het is even spannend, maar je komt er wel. En mama zal er voor je zijn. Altijd. I love jou kleine bengel.
Dit was mijn tekst op Instagram, met een foto van Noud. 30 januari werd hij 4, dus hij moest per februari naar school. Hij vond het zo ontzettend spannend. Dag 1 vond hij fantastisch. Maar dag 2 kwamen er dikke, dikke tranen. Het was toch wel heel spannend op school en het duurde ontzettend lang voordat mama hem weer op kwam halen. Hij zit op een school waar ze continurooster hebben tot 14.00uur.
Mama, ik wil niet naar school
Elke ochtend, soms ’s avonds al, kwamen er tranen. ‘Mama ik wil niet naar school.’
En ook elke ochtend de woorden dat hij een zere buik had. Zo laat je je kind toch niet fijn achter op school. Zeker wanneer hij ook nog eens heel hard huilt als je weggaat. Ik weet dat dit zo over is, maar toch! Fijn is het niet.
Gepest op school
Na een paar weekjes school vertelde Noud dat hij baby werd genoemd door kinderen uit de andere klas. Een dag later zei hij dat hij een baby was en niet kon lopen. Hij schijnt gezegd te hebben: ‘echt wel, ik kan wel lopen, kijk maar.’
We vertelden het samen aan de juf. Ze spelen met nog een klas buiten en daar gaat het dan mis. Gelukkig zijn de kindjes in de klas allemaal aardig, zegt hij.
Noud verstijft als er iets gebeurd en gaat helaas niet zelf naar de juf toe. Dit moet hij nog leren.
Mis tijdens buitenspelen
Maar helaas gaat het met buitenspelen weer mis. Het wordt weer gepest op school. En dit keer ook nog eens geslagen. Wederom gemeld bij de juf. En zo gaan er een aantal keer overheen en toen was ik het zat. Hij vindt school al zo ontzettend spannend, en nu ook nog eens dit ! Net 4 jaar en geplaagd worden, omdat je zo klein bent. Ze kiezen echt letterlijk de kleinste uit. Mijn moederhart brak. Mijn kleine manneke die nu toch echt geplaagd wordt en het blijft dus niet meer alleen bij woorden.
’s Morgens hadden Noud en ik nog eens een gesprekje met de juf. Kort gemeld. En na schooltijd word ik ingelicht door de juf, het was weer misgegaan. Deze keer schrik ik echt. Noud zijn woorden: “Mama, hij pakt mij zo hard vast dat ik bijna moest spugen” En dit zegt hij terwijl hij zijn handen om zijn keel vouwt. Ik vind het zo erg. De volgende ochtend vraag ik of de duo juf op de hoogte is van alles. Want ik vind het nu nog moeilijker om hem te brengen. Gelukkig is ze volledig op de hoogte en houdt ze het extra in de gaten. Ook worden alle kinderen in de desbetreffende klas aangesproken. Dit moet stoppen…..
Het gesprek lijkt geholpen te hebben. Zodra Noud thuis komt met iets zit ik er bovenop. Ik wil absoluut geen klaagmoeder zijn, maar dit kan echt niet…… Kinderen mogen niet gepest worden op school. Kinderen moeten met plezier naar een school kunnen waar ze zich veilig voelen, een veilige en vertrouwde omgeving. Dit was een hele valse start en ik hoop dat we dit gauw kunnen ‘vergeten.’
‘Ik ben wel heel blij dat de juffen het direct opgepakt hebben’
–
