Mijn kind heeft verdriet en geen “auw, ik ben gevallen”-verdriet of “ik heb ruzie”-verdriet. Nee, hij heeft diep verdriet. Verdriet dat diep uit z’n lijf komt. Verdriet waar ik niks aan kan doen. Wat ik niet van hem weg kan nemen en verdriet dat over een tijdje nog veel erger gaat worden.
Iemand verliezen doet pijn!
Xavi gaat namelijk voor het eerst in z’n leven iemand verliezen en dat doet vreselijke pijn! Dan is er niks dat je kan zeggen dat het anders gaat maken. Dan kan je alleen maar je kind vasthouden en troosten. Zeggen dat het niet erg is om te huilen en dat het logisch is dat hij verdriet heeft.
Toen onze kat doodging, was dat vreselijk en met de hond hebben we ook heel erg gehuild. Missen doen we ze nog steeds. Maar van een huisdier weet je dat deze niet het eeuwige leven hebben. Maar dat neemt niet weg dat je daar verdriet van hebt.
Wat gaat er dan in je hoofd om
Maar dan is je oma ineens heel ziek en gaat ze heel snel achteruit. Wat gaat er dan in je hoofd om als je een mannetje van 10 bent? Een hoofd dat al heel vol zit omdat je adhd hebt, waardoor je al je emoties nog heftiger ervaart …. En je ook nog eens aan het wachten bent tot je broertje eindelijk wordt geboren …. Je bent blij omdat je grote broer wordt, maar je bent heel verdrietig omdat je oma doodgaat.
Tien jaar geleden stond ik hoogzwanger naast een kist waar m’n moeder in lag. Ik had intens verdriet, want hoe oneerlijk is het leven …. Geboorte en dood ligt zo dicht bij elkaar. Ondanks het immense verdriet kan je dingen relativeren en kan je iemand z’n rust gunnen. Maar als kind zijnde moet iedereen minimaal 100 jaar of ouder worden en is het niet uit te leggen waarom iemand doodgaat.
Diep verdriet
Ik voel me op mijn kwetsbaarst. Deze vrouw is 10 jaar in mijn leven geweest en de oma van mijn nu niet meer zo stoere tiener …. Hij heeft verdriet en ik sta ernaast … Dat doet niet alleen hem verdriet, maar raakt mij ook diep in m’n hart.
Kon ik je maar in een doosje doen en beschermen tegen het leven …
We moeten dansen in de zon en leren vechten in de regen.
En dan besef je weer hoe dicht leven en dood bij elkaar staan, want eindelijk is zijn broertje Levi geboren. Xavi is onbeschrijflijk trots. Dit helpt bij zijn verdriet en laat mij toch ook weer zien wat een fantastisch sterk kind ik heb!!
Rust zacht, oma An.
✝️ 03-05-2019
Lees ook: een bijzondere opa en oma >>
