In de schuur staan nog stukken hout en hierdoor word mijn man geïnspireerd om te gaan bouwen. Hij stelt voor om een kasteel te gaan maken voor de jongens. Een kasteel waar de playmobil poppetjes in kunnen en waar de jongens heerlijk mee kunnen spelen. Een heel goed idee, de tekeningen worden gemaakt en hij gaat aan de slag.
Wanneer we het idee aan de jongens vertellen denken zij dat het kasteel meteen af is. Even teleurstelling dus wanneer blijkt, dat het nog helemaal gemaakt moet worden. Wanneer ze door krijgen dat hun vader nog moet beginnen worden ze net zo enthousiast als hun vader en gaan meteen op zoek naar voorbeelden van kastelen. De boeken uit de speelgoedwinkels kwamen net allemaal in de bus en naar aanleiding van originele kastelen in de boeken, tekende mijn man een kasteel. Eerst op papier en vervolgens werd deze buiten op MDF getekend.
Vervolgens werden alle delen afzonderlijk uitgezaagd en aan elkaar vast gelijmd. Het was nog een heel werk om de raampjes en kantelen uit te snijden en af en toe vroeg mijn man zich toch af ‘waar hij aan begonnen was’.
Maar mijn man ging gestaag verder, avonden was hij aan het zagen en lijmen en elke ochtend renden de jongens als eerst naar het kasteel met de vraag: ‘is hij al klaar”. Afgelopen week was het zover, toen konden we gaan schilderen. Eerst samen naar de bouwmarkt waar de jongens de kleuren uit mochten zoeken, het werd grijs met rode daken. Toen kon het schilder werk beginnen. Nu werd ook ik ingeschakeld en onder het motto – dan heb jij er ook iets aan gedaan- deed ik het eerste schilderwerk.
Afgelopen weekend werd de laatste hand aan het kasteel gelegd en het is klaar. De jongens zijn euforisch, de ridders bewaken het kasteel en de draken spuwen vuur. Het was even knutselen, maar wat zullen de jongens een plezier beleven aan het kasteel!