Mijn kind op zomerkamp in Frankrijk; Over 5 nachten (en 6 dagen) kan ik hem weer ophalen, maar in de tussentijd zal hij de tijd van zijn leven hebben. Sam gaat op ‘colonie’ (fr.) -op zomerkamp. Iets dat hier in Frankrijk vrij normaal is, maar iets dat ik, als Nederlandse, minder ken. Vroeger hoorde ik wel over kinderen die op pony- of zeilkamp gingen, maar ik heb nooit echt vriendjes of vriendinnetjes gehad die daadwerkelijk gingen.
Kind op zomerkamp
Laatst hoorde ik op het Nederlandse journaal dat er ook steeds meer zomerkampen in Nederland komen. Hier in Frankrijk is het de gewoonste zaak van de wereld. Vaak hoor ik mensen, ouders van klasgenootjes en vriendjes en vriendinnetjes, zeggen dat zij ook op ‘colonie’ gingen en dat ze daar de beste tijd van hun jeugd hebben gehad. En ook de Franse oma (nu 75 jaar) heeft de beste herinneringen. Toch is het nooit in mij opgekomen om het zelf aan de kinderen voor te stellen. Ten eerste omdat ik er niet mee ben opgegroeid en er helemaal niet aan gedacht heb en ten tweede, omdat wij, door ons werk gewoon thuis op de boerderij en de opa’s en oma’s als buren, geen oppas hoeven te regelen voor de kinderen in de vakanties. De zomervakantie duurt hier 8 weken en mensen gaan daarvan meestal 1 week op vakantie. Parttime werk bestaat (bijna) niet, dus moet er wat georganiseerd worden voor de kinderen. Buitenschoolse opvang, opa’s en oma’s en colonie! Stiekem heb ik altijd een beetje gedacht dat dat vooral voor ouders waren die geen zin hadden in hun kinderen en ze dus maar wegstuurden. Helemaal fout van mij natuurlijk…
Colonie
Onze kinderen (en wij) zitten in een andere positie en dus heb ik nooit aan colonie gedacht. Sam trouwens ook niet. Hij heeft het fijn hier op de boerderij en volgens mij heeft hij niets meer nodig dan ruimte en zijn verbeelding. Als het aan hem ligt scharrelt hij van ’s morgensvroeg tot ’s avonds hier rond, met soms eens een vriendje te spelen. Maar toen zijn anderhalf jaar oudere zus vertelde dat zij dit jaar wel op zomerkamp wilde, leek hem dat toch ook wel wat. Alhoewel, puntje bij paaltje vond hij het toch wel heel erg spannend. Sowieso omdat Sam veranderingen vaak wat moeilijk vindt. Slapen in een tentje met andere kinderen. Hoe gaat het allemaal? Wat gaan we doen? Maar mijn kleine held heeft doorgezet en is dus vertrokken. En ik denk dat hij het ontzettend leuk gaat hebben, met de vele dingen die op het programma staan. Het zal ook goed voor hem zijn. Hij zal leren zijn weg te vinden in een groep. Alles wordt in de groep besloten en iedereen heeft een inbreng, van wat er gegeten wordt en de daarbij behorende boodschappen, tot de dagindeling.
Ik hoop dat ik over 5 nachtjes een heel gelukkig mannetje terugkrijg die mooie herinneringen heeft gemaakt. Voor het eerst herinneringen zonder mij…
Bekijk ook stoere zwemshorts voor jongens >>
