Wat doe je als je arme kinderen in rampgebieden ook een zachte lieve knuffel gunt? Nou, dan maak je die toch en ga je ze zelf bij ze brengen? Dat is precies wat Melvin Erkemeij (9) uit Esch heeft gedaan.
Knuffels voor kinderen in rampgebieden
Al knuffelend met zijn favoriete knuffel ‘Ezel’ dacht hij aan de kinderen in Syrië die hij zo graag ook zo’n knuffel gunde. Even later zag hij op het Jeugdjournaal dat een jaar na de verwoestende aardbeving in Nepal daar nog niets was veranderd. Hij besloot voor nu van bestemming te switchen. “Het is ook niet zo handig nu naar Syrië te gaan”, is de logische gedachte. Afreizen naar Nepal om de knuffels eigenhandig aan arme kinderen te geven, bleek een mooi alternatief.
Melvin maakt de knuffels zelf
De ouders van Melvin omarmden zijn initiatief en stimuleerden hem zijn project vorm te geven. Net als de knuffels. Melvin ontwierp er twee: “Een vos van mijn favoriete boek ‘De Kleine Prins’ een kuikentje, gewoon omdat dat lief is”, vertelt Melvin. In slechts enkele maanden tijd werden er, met hulp van veel betrokkenen, maar liefst 350 knuffels gemaakt. Daarvan zijn er 20 verkocht om het verblijf van Melvin in Nepal te kunnen bekostigen. De rest ging in 14 vacuümzakken mee op reis. In oktober reisde hij met zijn ouders af naar Nepal om zijn missie in uitvoering te brengen.
Arm en rijk
Rijke Nepaleze kinderen waren, volgens Melvin, direct te herkennen aan hun kleding en een goede Engelse uitspraak. Zij waren niet de doelgroep en de gids bracht hen naar de juiste bestemming: het binnenland wat het hardst was getroffen door de aardbeving. Na een trek van 5 dagen zagen de gevolgen van de ramp. Ingestorte huizen en kinderen die woonden in de restanten of onder golfplaten.
Ook daar waren de verschillen tussen arm en rijk zichtbaar. Wanneer Melvin met de kinderen wilden spelen op een nieuwe schommel, stoven de arme kinderen weg wanneer de rijke kinderen aan kwamen lopen. Gelukkig wist de gids de juiste weg te vinden naar de kinderen voor wie de knuffels bedoeld waren. Bescheidenheid zit in de cultuur verwezen. Een blijk van blijdschap is eigenlijk ‘not done’. Een cadeau hoort pas uitgepakt te worden uit het zicht van de gever. Een kinderlach, giechel of gil van blijdschap brak soms toch door.
Verslag van een kleine held
De reis was bijzonder en met name voor de ouders enorm indrukwekkend. Gelukkig blijft een kind een kind. Ziet in alles het mooie, doet mooie vriendschappen op en is redelijk onbevangen. Zijn moeder vond deze reis een waardevolle bijdrage aan zijn ontwikkeling en een verrijking van zijn leven. Melvin zelf hoopt de kinderen een beetje plezier te hebben gegeven met de knuffels. ‘Trump zou met zijn geld de halve wereld kunnen redden’, zegt hij bedenkelijk. ‘Clinton trouwens ook. Maar ja, dat doen ze niet. Als mensen nu eens wat minder egoïstisch zouden zijn…’ Wat een wijsheid voor een jongen van 9. Wat een grote kleine held!
Een reisverslag van dit hartverwarmende project is terug te zien en lezen op de site van deze kleine held: Peace by Melvin. Of hij nog elders op de wereld knuffels en plezier gaat brengen, sluit hij niet uit. Voor nu heeft hij al vele harten veroverd.
foto’s by Soulmates Images
LEES OOK:
