Media stop… Je leest het vaak. Bekende Nederlanders, beroemde wereldburgers die een mediastop inlassen. Omwille van hun privacy een radiostilte. Soms gebeuren er dingen waardoor je even een writers block hebt of bewust houdt.
Lees ook: wil ik mijn baby op Social Media >>
Media stop
Nou ben ik natuurlijk maar een gewone wereldburger en maar voor een select gezelschap een bekende Nederlander, een mediastilte heb ik niet gehouden maar een writers block wel. En deze was niet omdat er niks te schrijven was. Integendeel. Er is veel gebeurd waarover ik kon schrijven. In een gezin met twee opgroeiende jongens, een bedrijf, een verbouwing in de planning en een pub op komst is er veel te vertellen en te delen. Ik deed het niet, teleurgesteld in sommige dingen deden mij even voor het stop bord staan. Bewust naar links en rechts kijken alvorens ik de weg van het schrijven weer op zou gaan.
Voor het stopbord stond ik te denken … Er loopt hier een prachtig ventje die zijn laatste jaar op de basisschool aan het afronden is. Alle testen en toetsen zijn gemaakt en na de meivakantie starten ze met de eindmusical… hij wordt straks 12,geen klein jochie meer maar een knul die de wijde wereld in trekt. Die het leven gaat ontdekken, een leven waar wij iets meer aan de zijlijn komen te staan. Hoewel we door de app van de nieuwe school straks op de hoogte gehouden worden van elk cijfer en elke absentie moet hij het toch zelf gaan doen. Stiekem spijbelen zit er tegenwoordig ook al niet meer in want alles moet gevolgd kunnen worden.
Wil ik nog over zijn leven schrijven?
Maar ik stond voor dat stopbord en dacht wil ik nog over zijn leven schrijven!?! Juist in deze fase gebeurd er zo veel dat er ook zoveel leuks te schrijven is. Maar is dat eerlijk, is dat voor hem net zo leuk als voor mij? Zou ik het gewild hebben toen ik puber was!?!
Ik heb een afslag gekozen en dat is dat ik niet meer expliciet over hem schrijf. Ik trek een grens en dat is de lagere school. Dus voor hem houd ik een writers block. Geen media stop, want dat regelt hij zelf inmiddels wel.
Natuurlijk zal hij af en toe even voorbij komen in de verhalen, maar voor nu is het zoals het is, respecteer ik zijn privacy (en zijn vader is het daar vast mee eens )
Kleine jongens worden groot… ik ga genieten van deze nieuwe fase in zijn en ons leven. En daar hoort een beetje privacy bij.
Kordaat loop ik nu voorbij het stopbord en neem de afslag die voor mij het beste voelt!!!
Xx
Boekentip:
Lees ook: weet jij alles over jouw puber >>
