Eerder schreef ik weleens over Noud. Hij werd op school gepest door kindjes, omdat hij zo klein is. En ja, dat klopt ook, maar waarom moet je iemand dan baby noemen? En zeggen dat hij niet kan lopen en dit ging vorig schooljaar van kwaad tot erger. Moet je nagaan hoe zijn eerste schoolmaanden verlopen zijn…. Zo zielig en als mama zijnde sta je zo machteloos. Maar gelukkig veranderde dit toen hij na de zomervakantie naar een andere klas ging. Hij komt deze jongens nu niet meer tegen.
Gezondheid
En zijn gezondheid? Ja ergens gaat het beter, aan de andere kant hebben we heel veel ziekenhuisbezoeken en doktersafspraken gehad de afgelopen maanden.
Klein van stuk
Klein van stukOké, mijn kind is klein van stuk. Ik maakte me daar nooit zorgen om. Ik dacht altijd, die groei komt later wel. Maar ook ben ik van mening dat er grote en kleine kinderen / mensen bestaan.
Dagopname ziekenhuis
Eenmaal de dag daar… Jeetje wat is Noud zenuwachtig. Zowel mama als papa zijn bij hem en ik denk dat dat wel fijn is voor hem. Noud krijgt een groeihormoontest, genetische testen, labafname en een stofwisselingstest.
De ochtend vond ik het moeilijkst. Je zoon die daar zo angstig ligt en roept dat hij naar huis wilt, maar ook : “jullie doen stoute dingen.”
Vervolgens, bij buisje 8, wordt dat gezichtje witter en witter, zijn ogen draaien weg, hij legt zijn arm over zijn hoofd en hij praat niet meer. Op dat moment denk ik dat hij ‘out’ gaat. De artsen ook. Ze maken het infuus gauw weer open en willen suiker prikken (hij was nuchter) Omdat ze net zout erin gespoten hadden kregen ze niet direct het bloed eruit, maar uiteindelijk bleek de suiker goed te zijn. Hij werd niet goed vanwege de hoeveelheid bloed dat was weggenomen.
Daarna kreeg hij 4 ‘snoepjes’ waardoor hij lekker zou gaan slapen. Tijdens het slapen werden er nog een aantal buisjes afgenomen.
Van zijn klasgenootjes had hij een knuffeltje gekregen. Die was mee naar het ziekenhuis, dat was heel fijn.
Goed nieuws
Het goede nieuws was dus uiteindelijk dat Noud 1 meter geworden is ! Hij zegt nu tegen iedereen : “ik ben 100.” En nu mogen we een half jaar wegblijven. Hij krijgt over een half jaar een scan van zijn hand om zijn botleeftijd te bepalen.
Tot die tijd even geen ziekenhuisbezoeken, alleen de diëtiste.
