Je basisschooltijd wordt voor een groot gedeelte bepaald door de juffen en meesters die je treft. Ik herinner mijn leraren als oude mensen, die mijlen ver van mij af stonden. Over het algemeen wel aardig, al heb je met de één meer dan met de ander. Xavi heeft geluk, dus daarom een ode aan de juf!
Inmiddels ben ik zelf moeder en loop al een paar jaar mee in het basisschool gebeuren. Xavi begon in de kleuterklas bij juf Monique, een leuke juf, maar Xavi daar in de klas was geen succes. Xavi werd overgeplaatst naar een andere klas en kwam bij juf Ernate. Ik weet nog dat ik haar voor het eerst zag en tegen de directeur zei tijdens het overplaats incident gesprek “ Zij? Gaat zij mijn kind wel handelen, die komt net van school.”
Lees ook: jaloers op de schooljuf >>
Maar oh, wat had ik dat fout zeg!! Wat een fantastisch jaar heeft hij daar gehad. Met pijn in mijn hart hoorde ik aan dat Xavi z’n klas werd opgedeeld na dat jaar, omdat zij groep 3 zou gaan doen. Hij kwam bij twee lieve juffen terecht, maar toch miste ik de “net van school juf”.
Groep 3 kwam eraan, altijd weer een spannend moment wie er voor de klas komt te staan, het bleek juf Monique (uit de kleuterklas). En met een fijne klas en deze juf heeft Xavi een goeie start gemaakt. Vol plezier ging hij naar school en naar groep 4 wilde hij eigenlijk alleen als juf Monique meeging. Maar de juf was zwanger dus dat zat er niet in tot zijn grote teleurstelling.
Toen de leraren van groep 4 bekend werden gemaakt werd deze moeder wel heel blij want juf Ernate stond weer voor de klas. Weliswaar in een duo baan met een andere juf, maar toch. Deze juf heeft echt een speciaal plekje in mijn hart, zij heeft zoveel voor Xavi betekent in zijn ADHD-traject, haar engelengeduld en begrip zijn voor mij zo bijzonder. Een ode aan de juf die met passie haar vak uitvoert en die ik zeer dankbaar ben voor alles wat zij voor Xavi heeft gedaan.
Groep 4 naderde zijn eind wie zou er komen in groep 5, juf Ernate niet want zij was zwanger…. maar wederom troffen wij dit jaar weer een kanjer van een juf.
Ode aan de juf
Deze lieve juf heet Lonneke en is echt heel bijzonder. Ze staat de hele week voor onze groep. Stimuleert de kinderen om het beste uit zichzelf te halen en beloont dit door een pluim in hun kastje te stoppen, een kaartje mee te geven of gewoon een sticker. Ze geeft de kinderen complimenten en haar gedachte is altijd het positieve te benadrukken.
Afgelopen woensdag vierden de kids juffendag. Een feestdag met heel veel snoep, spelletjes, gezelligheid en uiteraard cadeautjes voor de juf. Allemaal blije gezichtjes die naar buiten kwamen om 12:30 uur! Kortom; voor de kinderen is ook dit jaar er weer een met een hele fijne leerkracht. Wat een geluk hebben wij de afgelopen jaren al gehad met juffen!!
Maar vandaag kwam de digiduif, onze lieve juf heeft slecht nieuws gekregen. Nieuws dat niemand hoort te krijgen en al helemaal niet de juf… Xavi is er van slag van… “mama, de juf wordt toch wel beter?” Ik zeg hem dat we daar wel voor gaan duimen.
Dus nu is het onze beurt de juf te gaan overladen met positiviteit en haar te steunen, want als iemand het verdient is zij het!! Want we willen haar heel graag mee naar groep 6 (7 en 8 mag uiteraard ook!)
Lieve lieve juf Lonneke, you can beat this!
Lees ook: de ‘oldschool’ school fotograaf >>
