Ik heb normaal gezien altijd een positieve instelling, elk nadeel heeft wat mij betreft ook zijn voordeel. Maar onze afgelopen vakantie heeft er alles aan gedaan om dat positieve gevoel te doen slinken zo niet verdwijnen. Dit was wat je noemt een vakantie from hell!!
Lange autovakantie voor de boeg? Dit is vermaak op de achterbank >>
Vakantie from hell
Mijn zoon Joris wil al jaren graag naar Rome en hij wil ook al een aantal jaar op vakantie met een cruiseschip. Dus in november hebben wij een 7-daagse cruise geboekt, met als hoogtepunten excursies in Barcelona en Rome. Na weken van voorbereidingen, het aanschaffen van een nieuwe -vooral nette- garderobe voor Joris (want voor het diner aan boord dien je op chique te gaan) en de nodige uitleg aan Joris over wat er allemaal gaat gebeuren, is het zo ver.
Op de eerste dag van de vakantie staan wij netjes ruim drie uur voor de vlucht op Schiphol. Onze koffer en (op het verzoek van de vliegtuigmaatschappij) ook mijn handbagage worden ingecheckt. We mogen door de security check die Joris als ervaringsdeskundige probleemloos doorloopt en dan is het wachten geblazen.
En nog meer wachten geblazen…. Uiteindelijk duurt het wachten wel heel lang, want ons toestel blijkt een technisch mankement te hebben. Ik bel ondertussen al met de cruisemaatschappij en vraag wat te doen als de vlucht geannuleerd wordt, want ik zie de bui al hangen. Zij geven aan pas terug te bellen als het zover is. Ik leg Joris uit wat er vermoedelijk gaat gebeuren en hij wordt al lichtelijk boos. Zo lang wachten en al die onduidelijkheid, dat is echt een aanslag op zijn gestel…
Vaarwel eerste vakantiedag
Nog geen half uur later wordt de vlucht geannuleerd en moet iedereen zich bij balie T2 melden, ieder wordt individueel overgeboekt. Helaas blijkt niet alleen ons vliegtuig niet te gaan maar er staan nu dus mega rijen bij T2. Ik heb ondertussen een aantal andere reizigers (40 man) weten te verzamelden die met dezelfde cruise mee gaan. Ik meld dit bij een dame van de vliegmaatschappij en vraag of het niet handiger is om de overboeking per groep te doen, aangezien iedereen voor 17:00 uur het cruiseschip in Marseille moet halen. Er wordt ons gemeld toch in de rij te gaan staan. De cruisemaatschappij wordt gebeld en vraagt ons te doen wat de vliegmaatschappij aangeeft. Diepe zucht. vakantie from hell
Na ruim twee uur ben ik als eerste van de groep bij de balie. De dame achter de balie meldt mij vrolijk dat de gehele groep cruisers apart behandeld wordt en dat wij apart moeten wachten. Mijn geduld begint op te raken, had ik dit twee uur eerder ook al niet aangegeven? De dame snauwt mij af en zegt er ook niets aan te kunnen doen. Uiteindelijk, na ruim 4 uur wachten, blijkt de cruisemaatschappij ons allen overgeboekt te hebben. Ik en Joris hebben de pech dat wij pas de volgende ochtend mogen vliegen, waardoor we ‘s middags laat pas in Barcelona aankomen en dus onze excursie in Barcelona missen.
Joris heeft zich de gehele ochtend en middag wachten voorbeeldig gedragen, maar na dit nieuws wordt hij kwaad: “Ik wil de Sagrada Familia zien!! Daar heb jij twee jaar voor gespaard mama, en zij maken nu van hun probleem het onze. Hoe durven ze!!” Na nog een paar boze uitingen en een in-trieste huilbui van mijn mannetje moeten we, zonder kleding en slaapknuffel die nacht bij mijn vriend logeren, aangezien de vliegmaatschappij ook geen hotelkamers meer beschikbaar had. De koffers blijven ingecheckt, die zouden vanzelf naar Barcelona komen de volgende dag. Leuk zo’n eerste vakantiedag op Schiphol Airport, na ruim 8,5 uur konden we eindelijk naar ons logeeradres.
Handig deze Kids vakantie must haves >>
Nieuwe poging
Na een onrustige nacht, want slapen zonder knuffel is niet echt lekker, zijn we weer op het vliegveld. Weer ruim drie uur van te voren en weer door de security check. En wonder boven wonder vertrekt ons vliegtuig op tijd, zou het dan toch nog een leuke vakantie worden?
Helaas te vroeg gejuicht, want wij arriveerden wel in Barcelona, maar onze koffers niet. Nu wordt het míj teveel, bij de balie voor verloren koffers moet ik huilen. Ik loop al twee dagen in dezelfde kleding (lees: ondergoed) en nu zijn ook mijn koffers nog pleitte. Joris kan slecht tegen een mama die haar emoties uit en hij wil weg lopen. Ik weet hem toch bij mij te houden en samen horen wij de baliemedewerker aan. De slecht sprekende Spanjaard kan onze koffers nergens vinden maar raadt ons aan toch naar het cruiseschip te gaan en later die dag te bellen over de koffers. Ik wilde op dat moment het liefst direct weer naar huis, maar Joris vroeg mij smekend om toch naar de boot te gaan. Voor hem doe ik alles, dus ik herpakte mijzelf en we namen een taxi naar het cruiseschip.
Mega cruiseschip
Man, wat is dat een indrukwekkende gezicht om die mega boot aan de kade te zien liggen! Bij de incheckbalie horen ze ons verhaal aan, ze geven ons twee gevulde toilettassen een slaap t-shirt, wat leenkleding (yeah… een schoon shirt) en zij zouden achter de koffers aan gaan. Die avond eten we bij het buffet restaurant, aangezien we wel gewassen waren, maar niet in nette kleding. Hierna volgt helaas weer een onrustige nacht zonder knuffel.
De volgende morgen is de vliegtuigmaatschappij nog steeds onze koffers kwijt. In plaats van relaxen moeten Joris en ik dus kleding en een knuffel gaan shoppen, want de dag erna zouden we de gehele dag en avond op zee zijn. En ik wilde ons na drie dagen toch echt wel eens schoon ondergoed en sokken aandoen! In drie uur tijd had ik voor ons beide alle basis benodigdheden en kleding gekocht. We voelden ons allebei weer wat beter in ons vel na een heerlijke douche en schone kleding, op naar het diner in het mooie restaurant. Laat de vakantie maar beginnen!
Zoals het gaat met een vakantie from hell is het ook op de eerste dag op zee geen fijne vakantiedag. Het zwembad aan boord bleek ijskoud te zijn. En zowel Joris als ik worden ziek. Gelukkig geen zeeziekte maar gewoon allebei moe, rillerig en op. Kennelijk net iets teveel indrukken voor de kleine man en mama even niet in staat om hem (en mijzelf) de lichtpuntjes van de afgelopen dagen te doen inzien. We gingen die avond op tijd naar bed en misten dus ons galadiner die avond.
Eindelijk, op vrijdag arriveerden laat in de middag onze koffers. Mijn opluchting was groot, maar helaas van korte duur want alle kleding was nat, sommige stukken zelfs drijfnat. Een kwartier later hing onze hele kamer vol met drogende kleding. Zucht, mogen we al naar huis???
Het zit niet mee …
Op zaterdag stond onze excursie naar Rome gepland, en je raadt het al, die ging niet door… Onze geboekte excursie had te weinig animo, dus moesten we een andere kiezen. Joris wilde dolgraag de wandeltocht door Rome doen waarbij veel Romeinse tempels, opgravingen, de Trevi fontein en het Colosseum werden getoond door een gids. De enige optie die hier op leek was een tour door het Vaticaan en dan nog een kwartier bij het Colosseum. Het Vaticaan was indrukwekkend, maar voor een jongen van 10 is ruim vier uur lang schuifelend door een museum, een kapel en een kerk niet echt leuk… En het bezoek aan het Colosseum was natuurlijk veel te kort.
Zondag. Onze laatste vakantiedag. Het was mooi weer en Savona was een mooi stadje, waar we heerlijk door hebben gewandeld en we hebben zelfs nog even op ons balkon bij de hut in het zonnetje gezeten. Joris zit gezellig naast mij en speelt op zijn Nintendo. Geheel in zijn spel begint hij zachte geluidjes te maken. Onze buurman zit (achter een ondoorzichtig tussenschot) ook op het balkon en vind deze geluidjes kennelijk storend: “Be quiet!” roept hij dan ook. Joris en ik kijken elkaar aan en we schieten in de lach. Morgenavond zullen we na een lange dag op Marseille Airport weer thuis zijn, zoek het allemaal lekker zelf uit.
Joris heeft gelukkig nog een kleine week vakantie bij zijn vader. Die heeft beloofd allerlei leuke dingen met hem te doen zoals een dagje Blijdorp en een middag naar de game-arcade. Zo hoop ik dat zijn vakantie toch nog leuk zal eindigen.
En wat vond Joris van deze vakantie from hell? Eens maar nooit meer! Toch wel jammer dat zijn droomvakantie zo om zeep geholpen is….
Lees ook: Hoe combineer je schoolvakantie met je werk? >>