Na lekker genieten van het weer zijn we ook actief in de vakantie geweest. Bij ons in het dorp hebben we in de vakantie altijd een kindervakantieweek. Doordat ik deze zomer thuis was had ik me voorgenomen om als begeleider mee te doen. Alles onder het mom: Ik wil de beste mama voor mijn kinderen zijn. Nou dat heb ik geweten. Ik was gesloopt aan het einde van de week. Maar de kinderen keken terug op een heerlijke week buiten in de bossen die voor hen ook zeer vermoeiend maar heel avontuurlijk was. En tijdens deze vakantie week werd het verschil tussen jongen en meisjes helemaal zichtbaar!
Lees ook: Er is echt wel verschil >>
Een groepje bestond uit 12 kinderen van alle leeftijden tussen 6 en 12. Deze waren voor een week onder mijn hoede met nog 2 andere “leiders”. Leuk om te zien hoe verschillende karakters zich in een in een week ontplooien. Dat intrigeert mij altijd. Eigenlijk kun je het vergelijken met een groep apen waarin ieder zijn eigen positie bepaalt. De verschillen tussen jongens en meisjes worden al snel duidelijk.
Verschil tussen jongens en meisjes
De eerste dag wordt overheerst door de jongens. Zij schreeuwen vooral harder dan de meisjes. Mogen gelukkig de eerste dag al een hut bouwen van hout, waardoor ze hun mannelijke krachten kunnen tonen aan de meisjes. En de meisjes observeren, scholen wat samen en trekken al heel snel conclusies die ze bij elkaar in de oren fluisteren. De 2e dag worden de jongens al rustiger. De haantjes hebben tenslotte al laten horen wie ze zijn en vinden het eigenlijk veel leuker om gewoon lekker te spelen en met elkaar bezig te zijn. De meisjes vinden het prima dat ze afzijdiger worden en kunnen hun eigen gang gaan. Naarmate de week vordert zie je of de golfbeweging gaat keren. De meiden gaan harder schreeuwen en profileren zich naar voren. Ze hebben duidelijke meningen en bij de jongens begint de enkele hormoon die ze al hebben op te spelen.
Zo ook bij de spelletjes die we deden. De jongen met de grootste mond in de groep was druk aan het spelen op de zeephelling. Het ging hem maar te langzaam. Toen ik hem er op wees dat het beter zou gaan als hij de broek uitdeed en in zijn onderbroek van de baan zou gaan, keek hij voorzichtig in zijn broek en deed hem snel dicht met een vastbesloten: “nee”. De onderbroek was waarschijnlijk niet cool genoeg. Ik wilde hem nog eens overtuigen door te zeggen dat het niks uitmaakte omdat de meisjes hem toch al cool vonden. En toen zag ik ineens mondhoeken die steeds breder werden, maar ook vragende ogen. Is dat echt? Bij de bevestiging hierop zag je een gelukkige jongen die ineens heel zelfverzekerd naar beneden gleed. Het was zon scheetig gezicht. En dat voor de stoerste jongen van de groep.
Groetjes,
Jeanine
Wat vinden jullie het grootste verschil tussen jongen en meisjes? Laat het weten in een reactie hieronder.
