‘Doe je jas dicht’, ‘zet je muts op’ en doe nou toch je pantoffels aan, anders word je nog ziek. Standaard zinnen hier in huis, waarop Lars dan reageert met: Nou en, ziek zijn is helemaal niet erg.
Op zich heeft hij nog gelijk ook. Lars en ook zijn broertje Arco hebben allebei de ziekte van Hirschsprung. Een darm ziekte waaraan ze op jonge leeftijd zijn geopereerd en waar prima mee te leven is, maar waar ze wel elke dag last van hebben. Bij Lars is dit last vooral in ongelukjes in zijn broek en bij Arco die niet naar de wc kan en dus dagelijks zijn darmen gespoeld moet worden. Vooral de eerste tijd dat Lars naar school ging, kwam ik vaak naar school om met hem samen even naar de wc te gaan. Om dit niet al te beladen te laten zijn voor hem, vertelde ik hem dat hij een ziekte heeft, maar niet ziek is. Met deze wetenschap gaat hij heel goed om en vandaar snap ik ook wel zijn reactie, als ik weer eens bezorgd ben. “ ziek zijn is toch helemaal niet erg “.
Maar toen kreeg hij griep. ‘s Nachts kwam hij zich al een aantal keren melden en in de morgen was duidelijk aan zijn witte koppie te zien dat naar school gaan geen optie was en werd deze afgebeld. De griepgolf heerste dus hij was duidelijk niet de eerste die ziek werd gemeld die morgen. Lars begon eerst nog stoer onder een dekentje op de bank, een kinderzender aan op tv aan die hij normaal nooit kan zien en eigenlij vond hij dit wel wat hebben. Tot dat hij zijn ogen niet meer open kon houden en naar zijn bed vertrok. Slapen deed hij, dagen lang alleen maar slapen, water drinken en weer veder slapen. Na drie dagen in bed had hij het helemaal gehad en was dolblij toen hij zich weer wat beter voelde en beneden op de bank, onder een dekentje een beetje tv mocht kijken.
Voetbal training werd afgezegd, er kon niet worden gezwommen en ook bij de laatste zondag van het voetbal toernooi was Lars niet aanwezig, de griep had hem echt goed te pakken. Na een week goed verwend door zijn moeder, kon hij weer naar school. Wat een opluchting was dit voor Lars, hij had er echt weer zin in en kwam enthousiast thuis na zijn eerste schooldag. Daar bleek wel dat de halve klas ziek was geweest, dus hij was vol verhalen van alle dingend ie de andere kindjes wel of niet hadden gedaan.
Toevallig is het thema in de klas ‘gezondheid’ en geïnspireerd door zijn griep, verteld Lars nu bij alles wat hij eet of drinkt of dit gezond is of niet. En terwijl ik hem nog een extra stuk fruit geef voor de vitamines beweert Lars nog steeds: ‘ziek zijn is niet erg hoor mama, alleen miste ik wel mijn broodje met chocopasta toen ik helemaal niets wilde eten’.
Lodi
