Mijn twaalf jarige zoon is boos, heel boos, en ik weet nu niet meer zo goed hoe hier mee om te gaan. Hij is boos over de zwarte pieten discussie. Ik heb Joris altijd opgevoegd met de wetenschap dat onze mooie planeet aarde vele verschillende werelddelen heeft met elk zijn eigen klimaat, natuurpracht en gewoontes. En dat alle bewoners van die werelddelen net zo kleurrijk zijn als hun land en dat al die eigen gewoontes een verrijking voor ons zijn. Hij had dus altijd een prachtige open blik en snapte al die haat en nijd van de mensen niet om verschillende huidskleuren, geloven of gewoontes. En daar was ik trots op.
Sinterklaas verhaal
Maar sinds kort is zijn blik niet meer zo open en hij stapt nu de wereld in van de volwassenen met ook hun negatieve facetten. En dat doet mij verdriet. Ik heb Joris tot een paar jaar geleden dagelijks voorgelezen, en met de dagen rond Sinterklaas had hij een favoriet boek ‘Hoe Kees piet werd’ van Sjamke de Voogd. Het is een schattig en kleurrijk verhaal over een blank jongetje wat graag zwarte piet wil worden, hij moet allerlei taken uitoefenen om te zien wat voor piet hij het beste kan zijn en op het einde moet hij in zijn blootje door een schoorsteen springen, waarna hij dus officieel een zwarte piet mag zijn.
Ik vond (en vind) het een mooi verhaal omdat het ook duidelijk laat zien aan kinderen dat zwarte piet niets te maken heeft met mensen met een donkere huidskleur, want het zwart komt van het roet van de schoorsteen.
Waar kun je Sinterklaas ontmoeten >>
Schoencadeau-trend 2018: TOP 5 favoriete kindercadeautjes van dit moment! >>
Zwarte pieten discussie
En toen was er de intocht van Sinterklaas 2018. De pieten discussie kwam de weken voor Sint zijn aankomst steeds prominenter naar voren en met de intocht zelf zijn er mensen geweest die geheel voorbij gegaan zijn aan het besef dat die dag vooral om de kinderen moet draaien. En veel van die filmpjes heeft Joris op you tube gezien, van beide kampen. Want na die dramatisch intocht mogen we toch wel spreken van kampen. Het pro pieten en anti pieten kamp stonden lijnrecht tegenover elkaar, en vele kinderen hebben dit helaas aan de lijve mogen ondervinden.
Wat is er toch geworden van ons tolerante Nederland? Van het land waar kinderen weken van te voren uitkeken naar de komst van Sint en zijn Pieten, waar het Sinterklaas feest er één was van blije kindergezichten en gelukkige ouders? Is het niet de taak van alle ouders om de kinderen te leren dat piet een zwarte toet heeft door de schoorsteen? Of is dat al die jaren een illusie geweest en zijn ook mijn kinderjaren een leugen geweest?
Na het bekijken van weer een filmpje waarbij het pro pieten kamp zich werkelijk als beesten gedroegen, kwam Joris boos naar mij toe en zei boos te zijn op de anti pieten mensen. Ik was verbaasd, want het waren juist de pro pieten die zich misdragen hadden. Maar hij gaf aan dat het door de anti pieten mensen komt dat de discussie begonnen is. Zij waren begonnen met alle ellende.
Pieten zijn veranderd
De pieten waren in de loop van de jaren al sterk veranderd; zo is hun schmink enkel nog zwart en niet meer bruin, zijn de lippen niet meer rood, de kapsels niet enkel meer krullerig en de gouden oorringen verdwenen. En volgens hem weet elk kind toch dat piet zijn kleur heeft van de schoorsteen. Waar doen die volwassen dan zo moeilijk over? Waarom moeten ze volhardend zijn in hun black face mening en melden dat het een feest moet zijn voor alle kinderen, dat is het toch al?
En de echte pro pieten mensen, niet die lui die enkel samenkomen omdat ze ellende willen uithalen, moeten ook stoppen met hun boze woorden. Volgens Joris zijn de pro pieten aanhangers zo volhardend omdat ze bang zijn de Nederlandse cultuur te verliezen, tenslotte hebben wij enkel Koningsdag en Sinterklaas nog maar, andere feestdagen worden wereldwijd gevierd, men is bang om geglobaliseerd te worden.
Kinderfeest
Sinterklaas was en is een feest voor kinderen, voor alle kinderen, Sint en zijn Pieten zien geen kleur en discrimineren niet. Waarom moeten volwassenen zich hiermee bemoeien? Ga je druk maken om de plastic soep, om de opwarming van de aarde, om de dingen die zijn toekomst en die van zijn kinderen en ons allen bedreigen.
En daar sta je dan als ouder met je mond vol tanden… Zijn argumenten zijn duidelijk en goed onderbouwd en op een aantal punten heeft hij zeker gelijk. Ik kan dan wel zeggen dat in Nederland ieder mens recht heeft op het uiten van zijn mening en dat wij moeten proberen om een ander geen pijn of verdriet te doen. Maar de meningen van de volwassenen in de pieten discussie doen nu een hoop kinderen pijn, en dat is volgens Joris onvergeeflijk.
En na deze uitbarsting begin ik mij af te vragen of deze zwarte pieten discussie niet een ander probleem voortbrengt. Wat als Joris en vele andere kinderen voorbij de discussie gaan kijken en de gekleurde medemens dit verdriet om hun Sinterklaasfeest gaan kwalijk nemen? Hoe moet je hier als ouder nu mee om gaan?
Dé Sinterklaasfilm van 2018 >>
